سفر ِ آرامش

سلام

من برگشتم از مشهد ، یک هفته ی دوست داشتنی به سرعت گذشت!

توی حرم مطهر امام رضا علیه السلام به یاد تک تکتون بودم و دعا کردم که به خواسته های دلتون برسید و خیلی زود چشماتون بدرخشه از آرامش ناب حرم رضوی

حالم قابل توصیف نبود در این زیارت و سفر ِ پر آرامش ِ مشهد که عجیب حالم خوب بود و آروم بودم.

خوش گذشت و مثل همیشه عکس بود و من بودم و عکاس جان مهربانم

حیفم اومد عکسای سفرمون رو باهاتون شریک نشم!

اجابت شدیم

سلام مولای غریب ِ مهربان

یک سال است که منتظرم 

انتظار برای دعوتت

برای آینکه مرا بخوانی در حرم ِ امن آرامشت!

که خودم را در صحن و سرایت گم کنم و دلم را کبوترانه در حرمت رها کنم!

واژه ها را گم کرده ام امام غریبم...

آمدم تا شکر بنویسم برای زیارتی که روزیم کردی در ماه صفر

شکر و سپاس برای استجابت دعایم ، برای نایب الزیاره شدنم و التماس دعاهایی که در چمدانم جای دنجی گذاشته ام.

تحویل ِ سال 92 و نوروز پارسال اولین مسافرت تنهاییم به مشهد بود و آخرین نگاه ها و حرف ها و بغض ها و قول هایی که من نگفتم و شما دادید... و آخرین بود این دیدار

و امسال مهربانی کردید و از ته دلم خواندید حاجت ِ زیارتی دو نفره را و من غرق شوق و آرامشم از این حاجت روا شدن

خوشحالم که واسطه شدم برای تازه کردن دیدار ِ مهربان همسر با مشهد الرضایی که در خاطره های نوجوانیش کمرنگ شده بود.

پنجشنبه دم دمای سحر همراه برادر و خانمش چهار تایی مسافر جاده ای میشویم که مقصدش مشهد است.

جای همه دوستانم سبز و به یادتون خواهم بود.

قرار من و دلهای مهربانتان در حرم امن امام آرامش...

بخوان برای آرامش ِ سه شنبه هایم

اللهم عجل لولیک الفرج