ســــلام اول

خدای مهربون من ســـلام

یه سلام ناب از جنس ماهت ، از جنس اولین روز رمضان

خدای من

میدانی چقدر منتظر مهمانیت بودم!

دلم این روزها بیشتر از همیشه برایت تنگ بود. بیشتر از همیشه آغوشت را می خواست.

این روزها بیشتر از همیشه چشم به اسمان و معجزه های کوچکت دارم!

ای قرار همه بی قراری هایم

من می ترسم ...

تو که میدانی 

 ......

در گذر تکرار ملال آور روزهایم

تنها دلخوش به مهربانی توام!

می خواهم در این ماه فقط به تو فکر کنم.

میخواهم چشم هایم را ببندم و رو به آسمانت راه بروم و بدانم که برایم لبخند میزنی!

میخواهم خودم را به نزدیک نزدیکت کنم.

محبوب من

بنده همیشه خطاکارت ، که همیشه قول داده است که برایت بهترین باشد اما دنیای رنگین کمانی ات قولش را کمرنگ میکند ، هر روز به امید نگاه مهربان تو چشم هایش را باز میکند.

معبودم ، من به امید مهربانی بی حدت توست که ته قلبم گرم است و با وجود همه تلخی های روزانه هنوز هم لبخند میزنم.

برای همه دلخوشی های کودکانه و گرمای دلنشین کانون خانواده ام بی نهایت شکرگزار توام.

مهربان خدای من

قلبم را به تو میدهم که از عشق لبریزش کنی.

به من دوست داشتن را بیاموزی و راهی نشان دهی که بیراه نباشد که خوب میدانی من از گم شدن و فراموش شدن می ترسم...

*مژگــــان*

مســـافر پـــــــرواز رمضـــان

پروازت بی خطر

امیدوارم توشه ات فراوان و سهم سوغــــات من دعای شبهـــای قدرت باشد...

التماس دعا